Terreurbruidje Xaviera S.

En de rechtszaak die vandaag dient

Vrijdag Patatdag! Elke vrijdag lees je hier een verse briefwisseling tussen columnist Ebru Umar en schrijver Tjeerd Langstraat. Met vandaag: terreurbruidje Xaviera S.!

---

Donderdag, 29 februari 2024

Tjeerd!

Mijn hoofd ontploft terwijl ik dit schrijf: morgen sta ik voor de rechter tegenover terroriste en IS-bruid Xaviera S. In 2015 bedreigde ze onder andere mij met de dood. Ik kan me het plaatje nog herinneren op Twitter: een kalasjnikov. Er stond iets bij van ‘voorbereidingen aan het treffen om Ebru Umar te vermoorden’. Mezelf kennende zal ik haar geretweet hebben met een tekst als: ‘heb je m’n adres wel?’

Het angst-gen ontbreekt, de enige manier om met dit soort dwazen om te gaan is humor, harde humor. Het betekent niet dat het niets met je doet. We schrijven 29 februari 2024 en ik ben net in tranen uitgebarsten omdat je dingen wel kunt wegstoppen maar, zoals de psychotherapeut zei: ‘op een dag komen ze weer boven en het enige wat je dan kunt doen, is de handvatten hebben om er weerstand aan te bieden’.

In a perfect world zou ik nu terug mijn bed in gaan, deken over m’n hoofd trekken en er morgen weer uitkomen. Morgen is alles altijd beter. Maar morgen moet ik naar de rechtbank dus dat het morgen beter is, ik betwijfel het. Daarbij heb ik beloofd om vanmiddag naar een persco te gaan, in Den Haag. Ik heb beloofd dat ik daar voor vandaag vier uur een stukje over tik. En ik heb beloofd dat ik jou een briefje zou schrijven. Want dit is een leuk idee, een correspondentie tussen jou en mij. Ik vanuit Rotterdam, jij vanuit Mallnitz. Ik in de stad waar we allebei van houden, jij in een buitenland dat ik sinds mijn Turkije-ervaringen vermijd. Niet Mallnitz, maar het buitenland. Als het aan mij ligt, blijf ik de rest van mijn leven in Nederland. En dan kan ik het zelfs nog kleiner maken: binnen, in Rotterdam.

Dát is wat bedreigingen met je doen. Je wereld wordt kleiner omdat je hoofd gevuld is met gevaarlijke ervaringen. Voorkomen is beter dan genezen. We leven in een land dat Volkert van der Graaf een vrij leven gunt na de moord op een premierskandidaat. Dat Xaviera als een vrije vrouw haar leven zal voortzetten? Ik wou dat ik ook maar een enkele hersencel had die dat betwijfelde. Mijn hoofd doet pijn.

Vrijdag, 1 maart 2024

Ebru!

Morgen is inmiddels vandaag; vrijdag 1 maart. De dag die je wist dat zou komen. Je gaat de veroordeelde terroriste Xaviera Rose-Claire Swagemakers in de ogen kijken. De lichtekooi die als broedmachine voor Allah’s voetvolk mocht dienen in het kalifaat.

Het wicht is al enkele jaren terug in Nederland. Frank en vrij, levend in redelijke anonimiteit want als je googelt op haar naam krijg je voornamelijk oude berichten te zien die dateren uit 2019 en 2020.

Of, toch niet. Er is namelijk ook een artikel te vinden uit 2022. En wel uit de Staatscourant en ik citeer:

Besluit van de Minister van Buitenlandse Zaken van 22 juni 2022, nr. MinBuza-2022.505486 tot intrekking van het besluit van 7 december 2016 nr. Minbuza-2016.846058, tot aanwijzing van mevrouw Xaviera Rose-Clair Swagemakers als persoon op wie de Sanctieregeling terrorisme 2007-II van toepassing is

(…)

Besluit:

Het besluit van 7 december 2016, nr. MinBuza-2016.846058, tot aanwijzing van mevrouw Xaviera Rose-Clair Swagemakers, geboren op 24 november 1993 te Apeldoorn, als persoon op wie de Sanctieregeling terrorisme 2007-II van toepassing is, wordt ingetrokken.

Hier is het hele besluit te lezen.

Het is aan Zijne Excellentie Minister van BuZa Wopke Hoekstra te danken dat Xaviera de Koppensneller gewoon weer lekker bij haar centjes kan en mag shoppen bij de Action.

Het zijn dit soort besluiten, de waanzin die coronamaatregelen heette, de zaak Fortuyn die jij al aanhaalde, de Toeslagenmisdaad, de talloze crisis’ en nog zoveel meer dat ik juist niet meer in dit opgefokte land wil zijn. Daar waar jij het liefst in onze heimat Rotterdam blijft, daar wil ik er nog maar zo min mogelijk zijn. Enkel om vrienden en familie te bezoeken, mijn stamkroeg aan te doen en dan met gierende banden weer te vertrekken naar mijn berghut.

Want weet je, daar op die berg zijn geen veroordeelde IS-terroristen die vrij rondlopen dankzij een failliete en in-en-in verrotte rechtstaat en die de zalvende hand van een leugenachtige overheid boven het hoofd weten. Daar op die berg is het gras namelijk écht groener.

Toen jij in Turkije vastzat, en ik nog iets hoopvoller en positiever was over Nederland, schreef ik je dit;

“Vrij debat is essentieel voor een vrije samenleving. Dat is waarom ons land een democratie is en geen semi-dictatuur als Turkije. Dat is waarom je moet staan voor persvrijheid en vrijheid van spreken. Daarom moet je niet op je knieën vallen voor Erdogan omdat hij zich beledigd voelt en je mond houden. Zelfverloochening is het begin van het einde, daar red je ook zeker geen vluchtelingen mee. Censuur kent geen ‘Ja maar’. Censuur is censuur, met een hele dikke punt.

Kirrend als een 19-jarige UvA sociologie studente die “vluchtelingen wil helpen op Lesbos” voel ik diezelfde drang om jou te helpen.

Maar mijn diplomatieke netwerk reikt niet verder dan wat sporadische uitnodigingen voor ambassadefeestjes waar ik als freelance journalist niets heb te zoeken. Ik heb geen boot, geen vliegtuig, niet eens een auto.

Het enige dat ik je nu kan bieden is dit stukje tekst, je een hart onder de riem steken en de garantie dat er in Rotterdam een berg patat van Bram Ladage en een side dish verse vis van Smidt Zeevis op je wacht. Weg te spoelen met liters rode wijn. Ik heb nog nooit zo uitgekeken naar een eetdate als de onze.

Je bent een van de kleinste, maar sterkste en meest eigenwijze vrouwen die ik ken. Scherp, eerlijk en vilein in haar schrijven, een warme, lieve én grappige vrouw in het echte leven.”

Dus hang in there, het komt goed. Hou je rug recht en weet dat er mensen achter je, naast je en als het moet voor je staan. Je bent niet alleen.

En jij en ik vieren snel weer het échte leven, in Rotterdam, en dan lachen we om de lafbekken van die verachtelijke, treurige doodscultus.

Mét patat en harde humor.

Kus!

Dankjewel voor het lezen van deze allereerste Tjeerd & Ebru! Heb een mooi weekend!

Tjeerd & Ebru