Vrijdag Patatdag! Elke vrijdag lees je hier een verse briefwisseling tussen columnist Ebru Umar en schrijver Tjeerd Langstraat. Met vandaag: hoe zouden wij 27 miljoen spenderen?
Mejuffrouw Umar,
Afgelopen zondag heeft in Los Angeles een van de grootste geldroven ooit plaatsgevonden. Vernuftige inbrekers wisten ruim 27 miljoen euro buit te maken en men kwam er pas na het weekend achter dat er ingebroken was. Dit verhaal leest als een schelmenroman en je weet nu al dat dit ooit verfilmd gaat worden. De inbrekers zijn via het dak binnengekomen, hebben alle alarmsystemen weten te omzeilen en de kluis toont van buitenaf geen braaksporen. Briljant!
Ik kan daar dus van genieten. Mag niet, stelen, weet ik heus wel, maar laten we wel wezen, het is maar geld, het zal vast verzekerd zijn en dit soort vindingrijke kraken spreken voor mij zeer tot de verbeelding.
Niet in de laatste plaats vanwege de grootte van het bedrag. 27 miljoen euro, da's een boel geld. De momenten dat ik even wegdroom en alle influencermeisjes probeer na te doen door voorspoed te visualiseren en geldelijke rijkdom te manifesteren, stel ik mijzelf de vraag die de beroemde filosoof Alan Watts zijn studenten ooit vroeg:
"What if money was no object? How would you really enjoy spending your life?"
Wat als geld geen issue zou zijn, hoe zou je dan je leven inrichten?
Allereerst, het zou me zoveel stress schelen. En dat is in de basis goed voor mijn gezondheid. Niet voor niets leven rijke mensen langer en gezonder. Niet alleen heb je op dat vlak minder stress, ook kun je bij kwaaltjes makkelijker naar een specialist stappen. Maar dat is een mooie bijkomstigheid. Geld maakt niet gelukkig, maar het maakt het leven wel makkelijker.
Natuurlijk zou ik met zoveel geld mijn vriendin, ouders, broertjes, zusje en beste vrienden voorzien van genoeg geld om zich ook nooit meer zorgen te hoeven maken. Ik zou de Vogelklas Karel Schot in Rotterdam sponsoren. Evenals De Ezelhoeve. En natuurlijk komt er een andere auto (tweedehands Land Rover Defender), mijn eigen berghut (klein berghutje, ik ben toch liever buiten) en een nieuw snowboard, maar eigenlijk is dat het wel.
Tot zover de paar praktische zaken. Zoveel geld zou voor mij de kers op de taart zijn, de toef slagroom op de vlaai: het zou die laatste stap naar die ultieme vrijheid zijn. Totale onafhankelijkheid. Ik zou zorgeloos mijn boeken kunnen schrijven. Geen vervelende klusjes erbij hoeven nemen. En nog meer buiten kunnen zijn. Meer bergen beklimmen, meer bossen doorklieven.
Buitenspelen en schrijven. Financiële onafhankelijkheid zou mij meer onbezorgde vrijheid brengen. Echte rijkdom, eigenlijk.
Van mij de vraag aan jou, what if money was no object, wat zou jij dan doen?
Wat een goed verhaal Tjeerd!
Ik heb natuurlijk meteen gegoogled en heb nu al zin in de film. Maar goed, dat was niet je vraag. Wat te doen met zoveel miljoen?
Heb je enig idee hoeveel tassen je nodig hebt om 27 miljoen euro te jatten? Vraag me niet hoe ik het weet, maar in een normale Eastpak rugzak past krap een miljoen. Heeft natuurlijk ook met de coupures te maken maar die Eastpak is wel een richtlijn. Amazing dus, die robbery. Hoe kom je trouwens weg met zoveel cash? En ook: hoe raak je zoveel cash weer kwijt? Want heus, je moet echt wel wat moeite doen om zoveel geld uit te kunnen geven, in contanten nog wel.
Terug naar de échte wereld waarin ik mij, geloof het of niet, afgelopen weekend afvroeg of ik niet eens een staatslot zou kopen omdat ik wel een miljoen of tien kan gebruiken. Want ja, daar wordt het leven een stuk makkelijker van. En aangezien de loterij winnen vanzelfsprekend is, heb ik daar dus serieus over nagedacht afgelopen weekend.
De basics zijn simpel: hypotheken aflossen, inclusief die van familie. Maar dan ben ik redelijk snel klaar aangezien ik de enige pauper ben in de familie met serieuze hypotheekschulden. Wat ook wel weer grappig is. Vervolgens zou ik vragen wie wat wil hebben en dan moet je denken aan de categorie buitenhuisje, bootje of vakantie. Dan komen we in volgende categorie terecht: ik heb een zomerhuis nodig, ergens in de zon. Je weet dat ik na mijn aanvaring met de Klikturken niet meer in mijn zomerhuis ben geweest. Het enige wat ik mis, is die life style: maanden hier, maanden daar. Die balans die jij hebt maar dan met minder stress als ik dat zo mag omschrijven. Zon, zee, lucht en bergen; uitzicht, ademruimte. ‘Dan koop je toch wat in een ander land’ roepen mensen dan. Alsof dat zo makkelijk is. Kijk, geld uitgeven ís makkelijk als je het hebt, maar een huis is meer dan zomaar geld uitgeven. Een huis is een variant op een kind, het heeft onderhoud, zorg en aandacht nodig – ook als je er niet bent. Dus zo maar in een vreemd land een huis kopen, waar ik niemand ken – nee dat is aan mij niet besteed. Dus ik had ook al nagedacht waar ik dan dat huis zou kopen met de loterijmiljoenen: Tel Aviv. Ja lach me maar uit, maar ik heb daar een vriend zitten die een huis huurt, en hoe leuk zou het zijn als ik hem zou bellen en zeggen: ‘Zoek maar een huis uit waar jij met je gezin in past maar waar ik ook een etage kan bewonen zonder dat we elkaar in de weg zitten als ik er bent’. Enige eis: ruimte en uitzicht op zee.
Dus ja, daar heb ik serieus over gedacht. En ik dacht ook: ‘dan kan ik Tjeerd bellen en vragen wat dat moet kosten, een huis daar, in Mallnitz. Kan hij er ook eentje uitzoeken, gewoon niets geks maar iets normaals.’
Dan denk ik dat die 7 miljoen wel op zouden zijn. Want vergeet de kansspelenbelasting niet he? Maar, als er nog geld zou zijn, zou ik alle huizen die minder dan een ton kosten in Nederland, opkopen. Je weet, vastgoed is mijn hobby, verbouwen mijn verslaving en Funda mijn guilty pleasure. Aan de randen van Nederland kun je geweldige bouwvallen kopen, die je met gevaar voor eigen leven moet betreden. Ik zie die bouwvallen woningen worden. Hoe leuk zou het zijn als je die kunt verbouwen? Verkopen aan de locals? Daar hoef ik geen megawinsten op te maken als ik toch 7 miljoen heb gewonnen en geen lasten meer heb.
Dus dat zou ik doen met de winst van de loterij. Ik zou ook nog wel een Mini’tje en een Opel Rocks willen. Voor het gemak. Maar dat zijn geen rare wensen denk ik dan. En verder zou ik blijven doen wat ik doe: schrijven. Veel schrijven. Veel meer schrijven dan ik nu doe denk ik. Hoewel: die andere hobby, verbouwen kost ook aandacht. Kortom: er zou weinig veranderen in mijn leven. Ik heb eigenlijk alles al wat ik wil, alleen op een andere schaal. En over die hypotheek maak ik me eigenlijk ook zelden zorgen. Maar dat staatslot, ja dat moet ik wel even halen. Iemand moet die tien miljoen winnen en waarom zou ik dat niet zijn?!
Mocht het geld u in de zak branden, dan hebben wij daar een mooie oplossing voor!
Twee boeken voor slechts € 17,50! Da’s geen geld voor zoveel moois.
Mooie verhalen van beide kanten!
lekker vrijdagverhaal